Vandaag hebben we oorlogswafeltjes gebakken.
Eerst bekeken we het recept.
De aardappelen had juf Silke thuis al wat voorbereid zodat we in de klas wat sneller aan het echte werk zouden kunnen gaan.

Best wel moeilijk, hé, Jens !
Die aardappeltjes waren een stuk taaier dan je dacht en de suiker... die vloog er pardoes uit!

Anke deed er het pakje vanillesuiker bij.
Nog wat olie en een eitje, goed roeren en het deeg was klaar.

Wie durfde het aan om al eens het deeg te proeven?

Het deeg werd op het wafelijzer gelegd.
Even wachten...
en wachten...
en nog wat wachten...
En...

Oei! Niet helemaal zoals we hadden verwacht, maar dat kon onze pret niet bederven!
Toch mochten we even proeven van het ... euh... oorlogswafeltje... of wat er dan nog van over bleef :-)
Er zit dus niks anders op dan de hulp in te roepen van Piet Huysentruyt! Wordt (hopelijk) vervolgd
Er zit dus niks anders op dan de hulp in te roepen van Piet Huysentruyt! Wordt (hopelijk) vervolgd